10 lipca 2013
Wieczór z rodziną. Zjadłam chociaż skrzydełka z grilla.
Ostatnio odczuwam jakiś niewyjaśniony lęk. Jakoś tak boje się że zostanę sama, że coś złego stanie się z rodzicami i z rodzeństwem. To prawda, że w wieku w którym teraz się znajdujemy bardziej przejmujemy się bliskimi niż sobą. Przecież nikt nie myśli o tym, że może wydarzyć się w naszym życiu coś złego, coś co zmieniłoby nasze dotychczasowe życie. Bardziej boimy się o innych niż o siebie bo wydaje nam się że przecież nic nam się złego nie stanie, nie zachoruje, nie będę miał wypadku.
Często ludzie pytają mnie czemu mam takie zdanie o sobie. Dlaczego wciąż widzę siebie jako okropną osobę. Nie rozumieją że ja wychodzę z założenia, że lepiej jest być świadomym tego, że jest źle, niż oszukiwać siebie że jest super. Ja wiem, ze może przesadzam, że nie powinnam starać się siebie zmienić, że to jak wyglądam nie powinno robić mi żadnego problemu. Tylko, ze wy nawet nie wiecie jakie to straszne stanąć przed lustrem w samych majtkach i staniku i widzieć tony tłuszczu i miliony fałd. Jak to jest zauważać wszystkie swoje niedoskonałości i czuć że nie powinno się jednak dzisiaj wychodzić z domu. Jednak wiele razy walczy się ze sobą i swoją psychiką i wychodzi się do ludzi, z maską na twarzy, ze sztucznym uśmiechem. Tak było do niedawna, wielki wieloryb zaczął trochę zmieniać swoje nastawienie do siebie. Może nie powinnam aż tak przykuwać uwagi do mojej masy.
Ale jak widzi się te wszystkie ładne i chude dziewczyny to na prawdę czasami jest ciężko. Możliwe ze przesadzam, ale pamiętam dobrze słowa Grażki która wciąż powtarzała " Ewa to przytyła ". ( Pozdrowienia dla zajebistego nauczyciela wf który w dupie miał uczucia. )
Pani psycholog dużo mi pomogła, wbrew pozorom, jakoś zaczęłam myśleć o tym że nie jestem wcale taka zła, że jak odpowiednio dobiorę ubrania, schowam to co się wylewa to będzie okej.
Mam nadzieje że w końcu będę żyła w zgodzie ze sobą. Chciałabym na prawdę.
11 lipca 2013
Sto lat Kochana Iwciu ;*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz